Naufraxios: Un naufraxio, a orixe dun nome, un cementerio e un novo faro "HMS Serpent"

O Serpent foi un buque acorazado de casco galvanizado e pertencente á Mariña das Maxestades Británicas.Tiña 75 metros de eslora,12 de manga e 4,80 de puntal.Tiña dous motores que desarrollaban caseque 4500 cavalos de potencia e alcanzaba velocidades de máis de 17 nudos.Este buque escola estaba armado con 23 cañóns de difernete tiro,12 metralladoras e 3 lanza torpedos.A pesares que nesta foto é de cor branca,o buque inglés pintaba de negro e as franxas vermellas.O seu capitán Mister Harry L.Ross,o segundo Mr. Guy e o xefe de máquinas Mr. Robins.A tripulación completa no momento do naufraxio,176 mariños.O buque partiría do porto de Plymouth ás 14 horas do Sábado 8 de Novembro de 1890 rumbo a Sierra Leona pero atopouse con un forte temporal na Costa da Morte naufragando ás 11 da noite dun 10 de Novembro nos baixos do Boi,dous días despois da súa partida e bautizando a esta temida costa como "A Costa da Morte"

Supervivintes

O Serpent intentaba acoplar o Rumbo con Cabo Finisterre pero os fortes ventos ,pouca visibilidade e mar grosa que reinaba na zona fixeron imposible que o mariñeiro vixía que acompañaba ao Capitán divisase o vello Faro Vilán que por aquel entón funcionaba con carbón e aceite.Cando se percataron o buque xa estaba encallado e en poucos minutos o mar arrancaba de cuajo á cuberta,ponte,palos barrendo todo ser humano que collía por diante e escupindo cadáveres a terra sin cesar,un a un e ata 173 con só 3 supervivintes que foron os que axudaron a relatar editorial por editorial o acontecido .Relataron que aquelo era unha masacre humana e os mariños brutalmente golpeados contra as rochas eran lanzados polo mar dunha maneira nunca vista para eles.Os llantos e gritos dos que intentaban salvarse saían de todas as partes.Eles o único que fixeron nada máis oir os berros do Capitán de "Sálvese quien pueda"colleron os chalecos salvavidas e afortunadamente o mar tirounos nas areas das plaias Trece.Non había chalecos salvavidas máis que para 25 e os botes salvavidas parecían de papel no medio da tempestade.





Cementerio dos Ingleses





Tomaron rumbo perdido ata atopar unha pequena casa,alí leváronos onde o párroco de Xaviña onde os acollio e notificou o acontecido  ás Autoridades Españolas e Inglesas.Ao día seguinte as xentes solidarias de Camariñas colleron e malamente como podían aos falecidos arriscando as súas vidas e sendo incluso algún sendo arrastrado polas ondas e rescatados con utensilios de labranza.Os náufragos eran enterrados no actual Cementerio dos Ingleses na mesma beira da costa.Os supervivintes foron trasladados á cidade da Coruña e tomaron rumbo á súa terra no buque Tyne.Como recompensa da Mariña Inglesa hacias as xentes deste recuncho, regaláronlle ao párroco de Xaviña Don Manuel María   unha escopeta e unha vaixela cas suas iniciais,ao Alcalde camariñán D.Vicente Pérez un reloxo de ouro.Para o pobo solidario de Camariñas un barómetro que ainda se conserva nunha casa próxima ao porto e nos xardíns de San Carlos na cidade de A coruña unha placa conmemorativa de pedra.



Barómetro en Camariñas



As autoridades Inglesas criticaron duramente ás Autoridades Españolas que  o Faro Villano debería estar á altura que lle correspondía pola importancia á hora de navegar os buques pola nosa costa.Cinco anos despois e a raíz do naufraxio construíuse o actual Faro Villano,de pedra granítica rosada e formando unha torre de 25 metros sobre unha rocha de 80 metros de altura.O faro de maior alcanze da Península e o primeiro en funcionar con electricidade.Por aquelas datas tamén dixeron que non podía ser que na Costa da Morte non houbera telégrafo e tiveran que levarse as noticias a pé ata Carballo.Tamén se conseguíu o Telégrafo.



Naufraxios que fixeron e fan temer aos Capitáns de buques de Guerra,Civís e de calquer parte do Mundo.HSM Serpent,HSM Captain,Boris,Nord Atlantic,Bonifaz,Casón,Prestige.



Antigo Faro Vilán

Impresionante Faro Villano



!!Inglaterra visteuse de loito ao saber que o Serpent alí embarrancou

e pra sempre a esta costa galega de Costa da Morte o nome lle quedou!!

                                                                                      

                                                                                           Ana Kiro(D.E.P)

Texto: Mikel Camariñas.