Páginas

viernes, 27 de mayo de 2011

Hoxe os mariñeiros abarrotaron a Capela do Carme na Misión Mariana da Virxe do Monte


Despois do over-booking de visitas producido este pasado luns e  martes neste blog e sen poder publicar nada durante estes días quedando colgado o panel de control, hoxe afortunadamente pódese mencionar a importante Misión Mariana que se está realizando en Camariñas, patroneada pola Virxe do Monte á iniciativa das monxas da nosa parroquia en honor aos homes e mulleres do mar. Máis de vinte armadores e varias donas reuníanse hoxe ás 7 da tarde na Capela do Carme para a súa bendición e mañán a partires das 20:00 horas farase unha pequena procesión ata o amarradeiro dos barcos camariñáns e posterior bendición dos mesmos. Neste día tráxico a raiz do naufraxio do redeiro malpicán Nuevo Luz no cal falecían dous mariñeiros e que sentimos moi profundamente, predicábanse unhas palabras en recordo aos afogados e seus familiares. Resaltar a importante afluencia dos nosos homes de mar nun mundo a verdade sexa dita máis orientado hacia o materialismo que ao espiritual como ben dixo unha das monxas encargadas da Misión e onde  as xeracións vindeiras son pouco practicantes (anque moitos creintes), agradecían no medio da satisfacción a nosa presenza e quedaba claro que a estampa da Virxe está presente en todos os  barcos. Desde aquí agradecer ao alcalde de Camariñas por movilizar en minutos unha vez avisado por nós, unha escaleira que precisaban as monxas para reparar as cordas que fan soar a campana.



Unhas 30 persoas entre homes e mulleres abarrotaban a pequena Capela do Carme para recibir a súa bendición persoal. Mañán toca facer o mesmo pero cos barcos onde día a día traballamos iluminados por algunha estampa da Virxe do Carme ou do Monte. No medio das plegarias dunha das monxas, este redactor quedábase cunhas frases pronunciadas pouco antes de arrodillarnos todos:
!! Jamás os arrodilleis ante nadie, ni ante el más poderoso !! -Arrodillaros sólo ante el Señor Jesucristo. Vivimos en un mundo donde Dios parece que estorba y eso es peligroso como se está viendo, guerras, odio, terrorismo. Ninguna persona de cualquier país que de ejemplo con los mandamientos, sería capaz de matar o robar. Todos somos pecadores. Jesucristo adoraba a los pescadores, por eso me complace hoy teneros aquí, el Señor estaba rodeado de hombres de confianza mayormente marineros, Moisés, Santiago y Pedro. En ellos veía bondad y progreso en el ser humano.

Creíntes ainda que non sexamos o practicantes que desexarían na igrexa, hoxe a capela daba gusto vela chea de olor a salitre, ese mesmo que envolvía ao  barco redeiro tristemente afundido hoxe nas inmediacións do porto exterior en Arteixo. Que descansen en Paz e como ben dixeron as hermanas, que Dios nos bendiga a todos e todas. Estamos aquí de paso e somos mortais. O noso máis profundo pesar hacia o veciño pobo malpicán. Abaixo un poema (Mikel) dedicado á Costa da Morte, semifinalista en Maio de fai dous anos polo Centro de Estudios Poéticos de Madrid e publicado no libro Amor Eterno:
 
                                                                  
                                                                     " OCÉANO VIVIENTE "

 
                                                               Mar inmenso de Sol poniente
                                                               cuerpo impenetrable con reflejos de Luna,
                                                               tus olas inspiran si besas la arena
                                                               encajes de espuma desprenden tu furia
 
                                                               Prisionero tú me hiciste un dia
                                                               a tus olas saladas me dejaste besar
                                                               reflejar pude con mi mirada tus faros
                                                               sensaciones penetrantes, imposibles de olvidar.
 
                                                              Paisajes divinos de piedra y arena
                                                              naufragios reposan en tu profundidad
                                                              cantos de sirena que clamaron en tu nombre
                                                              bautizado de leyendas enmarcadas con el mar.
 
                                                              Tierra Vírgen que inspiras poetas
                                                              mar inmenso que clama a la suerte
                                                              hombres y mujeres curtidas en salitre
                                                              bella, amada y valiente
                                                              Costa de la Muerte.

1 comentario:

  1. darlle as jrasias as monxas polo que fan.
    os mariñeiros que morreron en malpica que descansen en paz.

    ResponderEliminar

Comenta en libertade tan só respetando as opinións dos demáis. Gracias polo teu comentario e un saúdo desde Camariñas Directo